M.Claudius Tacitus.
                           -Tacitus- 		 


Keizer vanaf December 275. 1

Geb.ca.200.
Overl. Juni/Juli 276 te Tyrana

(Kizli-Hissar) in Cappadocia.
 

  
 
Functies:

273. M.Claudius Tacitus, consul I.
275.Imp. Caesar Marcus Claudius Tacitus Pius Felix Invictus Aug. 2
276. Tacitus Augustus, consul II, princeps senatus.
 		  

Volgens Zonaras XII.28, was hij bij zijn troonsbestijging 75 jaar oud,
de datum genoemd in zijn vita, 25 September, is volgens D.Magie te vroeg
daar Aurelianus overleed in Oct./Nov. 275.
(A.Degrassi gaat in

 ” I Fasti Consolari Dell' Impero Romano” echter wel uit van 25 Sept.!)

De Maeotidae (Gothen van het district ‘Meer van Maeotis’, nu de Zee van Azov),
vielen Asia minor. binnen vanuit Colchis en liepen onder de voet:
Pontus, Galatia, Cappadocia en Cilicia, alwaar zij door Tacitus,
met hulp van diens halfbroer Florianus die door Tacitus was benoemd

tot Praef.praetorio, werden verslagen.
Tacitus verkreeg hiervoor de cognomen Gothicus Maximus.
(Zosimus 1.63,1 en Zonaras XII.28)

Tacitus werd, waarschijnlijk door troepen, vermoord te Tyrana

(Kizli-Hissar) in Cappadocia.
(Vlg. anderen in Pontus of in Tarsus).
Daar er papyri zijn van Juni 276, geschreven toen hij nog regeerde,
kan zijn sterven niet voor deze maand hebben kunnen plaatsvinden.
Vlg.Hist.Aug.Tacitus 13, 1-2, liet Tacitus Aurelianus vergoddelijken.
 

  
Noten (Er is geen volledigheid betracht in deze noten)  
 
1.

(A.Stein in, "Zur Chronologie der römischen Kaiser,"
Archiv für Papyrusforschung 7 (1924), p. 46.

Aurelianus stierf in November 275, en Tacitus was vermoedelijk

keizer tegen 10 December 275, en niet later dan 1 Januari 276.
Zo ook Michael Peachin,

Roman Imperial Titulature and Chronology, A.D. 235-284,
(Amsterdam, 1990), p. 92; PIR p. 252 No. 1036.)  Terug naar tekst

 
   
2.

ILS 588
Imp.C.M.Cl.Tacito P.F. invicto Aug.
 ■ in parte Britanniae quae dicitur Wales, prope Dynevor 

Ronald Syme, Emperors and Biography (Oxford, 1971), p. 247.
"...Nothing precludes the hypothesis that Tacitus was a known
and eligible character to generals and officers at Caenophrurium...
When Tacitus acceded to power, the Danubian armies...

made no stir...Tacitus, if the truth could be known,

was perhaps one of the Danubian military.
He was extracted from his retirement in Campania by the call of duty
and the recognition of old friends."

(“Niets sluit de hypothese uit dat Tacitus een bekend en gewild

persoon was voor de generaals en officieren te Caenophrurium...
Toen Tacitus de troon besteeg roerden de Donaulegers zich niet…
Tacitus, als de waarheid bekend zou kunnen zijn,
was misschien één van de Donau militairen.
Plichtsgevoel en de erkenning van oude vrienden
dwongen hem terug uit zijn retraite in Campania.  Terug naar tekst